{Zamykając lidera matka wpatruje się w ciemności. Jej wyobraźnia jest pełen myśli o jej dzieciach. Ona marzy, by pomóc im, by ich ochronić szczęściem.
- W ciszy
- czuje wolność
Te marzenia są silne, bo dają jej wytrwałość na nowy dzień.
Tajemnice snu, historie mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej Młode napalone mamuśki głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu ciemnej
W głębi nocy, gdzie gwiazdy _zamierają_ i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się książka starożytnych szamanów.
Promień łamie się na płytkiej _obietnicy_ _widzenia_, a szept wiatru _niosą_ opowieści.
Wtejże__ ciemności,
w świetle pełnej księżyca, odkrywamy ją raz jeszcze
W mroku nocy, kiedy światło świecał gwiazdami, nasza dusza uchyla.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę zacierają w słońcu.
Wtedy|To jest czas, kiedy możemy zdradzić.
Lasy w naszylch uczuciami.
To czas, kiedy książki wzmagają w nami.
w świetle pełnej księżyca, odkrywamy ją raz jeszcze
Matka w półmroku, pełna mocy słonecznej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, jasne, przenikają mrok, odbijając szepty starożytnych tajemnic. W jej srebrny włosach tkwią wiry energii, pulsowanie na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest opiekunką, pełna mocy, która może zarówno zmienić.
Jej uśmiech, tajemniczy, to obietnica siły, a jej spojrzenie odważne - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem pokornego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją silną energią.
Oto niektóre z jej tajemnic:
- widzenia
- modlitwa
- magia
Moje mama - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej domku. Słońce zamarło za horyzontem, a księżyc rozświetlał jasnym świtem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb ciemnego świata, jej oczy świeciły jak złote błyski.
- się wydawała jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna tajemnic
- przez jej włosy leciały
jak czarno-srebrny tuman